میر نورورزی ما

میانه بالا بود ، درست ، پاهایش لاغر بود ، درست ، صورتش هم استخوانی ، اما وقتی کنار من دراز می کشید و لالۀ گوشم را با دو انگشت شست و اشاره اش می گرفت ، دیگر حتی یک کف دست از تنم پیدا نبود ، حتی اگر برهنۀ برهنه بودم

گلشیری